[70] Karin Fossum - Nie oglądaj się

Autor: Karin Fossum
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: Wrzesień 2008
ISBN: 978-83-240-1025-7
Wymiary: 126 x 205 mm
Tłumaczenie: Ewa BolińskaAutor:

Opis: W małym, cichym norweskim miasteczku, w którym wszyscy znają sekrety swoich sąsiadów, ginie kilkuletnia dziewczynka. Dzień później policja znajduje zwłoki młodej dziewczyny, Annie. Do obydwu spraw zostają wyznaczeni doświadczony inspektor Konrad Sejer i jego energiczny pomocnik Jakub Skarre. Czeka ich niezwykle trudne zadanie. Muszą rozszyfrować skomplikowane relacje między Annie a jej rodziną i znajomymi. Tylko w ten sposób poznają tajemnicę, którą znała ofiara, i przy okazji odkryją coś więcej niż tylko ślad zabójcy... Świat w powieściach Fossum to złożony mechanizm, w którym każdy element jest połączony z resztą. To, co dzieje się na powierzchni, zawsze ma swoją przyczynę w głębi.

"To porażająco prosta historia. Najstraszniejsze jest to, iż coś takiego może zdarzyć się wszędzie, nie tylko na dalekiej północy. Książka Karin Fossum atmosferą przypomniała mi trochę "Miasteczko Twin Peaks. Ta opowieść naprawdę wciąga..." Marcin Dorociński, aktor teatralny i filmowy

Moja opinia: Nie słyszałam nic nigdy o tej książce, nie widziałam recenzji o niej, nie wiedziałam nawet, że istnieje. Moja koleżanka, która od czasu do czasu czyta jakiś dobry kryminał, nie wspomniała o "Nie oglądaj się" ani słowem, ale to mnie nie odrzuciło od tej książki. Stojąc w bibliotece i patrząc na nią niewidzącym wzrokiem, byłam myślami bardzo daleko - za górami, za lasami i siedmioma krasnoludkami. Muszę przyznać, że ani razu nie czytałam kryminału, a ten był moim pierwszym. Każdy ma swój pierwszy raz, a ja muszę stwierdzić, że tego nie zmarnowałam, bo "Nie oglądaj się" to naprawdę dobra powieść kryminalna.

Okładka jest wręcz piękna. Szkoda tylko, że te napisy zasłaniają połowę okładki, no ale cóż - nic się nie da zrobić. Muszę powiedzieć, że ona przykuwa uwagę i za nic nie świecie nie da się jej odpędzić.

Powieść ta opowiada o Konradzie Sejerze, który wraz ze swoim partnerem, Jacobem Skarre'em, prowadzi śledztwo dotyczące zamordowanej piętnastoletniej dziewczyny, znalezionej na plaży, całkiem nagiej, okrytej tylko kurtką, nie należącej zresztą do sprawcy. Nie ma śladów zbrodni; można wykluczyć gwałt, uduszenie, zadanie nożem albo innym przedmiotem ciosów. Sprawa ta wydaje się być zagadką nie tak łatwą do rozwikłana, ale czy aby na pewno?

Przyznam, że byłam oczarowana tą książką. I jak zaczęłam ją czytać i jak ją skończyłam. Wprawdzie miała ona swoje minusy, lecz to jest już inna sprawa. Postaci jest wiele, większość jest ciekawa. Wystąpił też mężczyzna z Zespołem Downa - autorka przedstwawiła go w zupełnie innym świetle. Jest dużo ciekawych momentów, choć przyznam, że mogłyby bardziej zaskakiwać. Zazwyczaj śledztwo ciągnie się latami, a tutaj nie minął nawet rok. Nie wiem czy to Konrad Sejer jest taki dobry w swoim zawodzie, czy może autorka się za bardzo pośpieszyła?

Ogólnie książka godna polecenia. Nie jest to kryminał z nutką horroru, ale taki kryminał, jaki można obejrzeć w telewizji.  Zapewne akurat to mnie przyciągnęło do tej książki - dość lekki, zrozumiały. Polecam wszystkim tę powieść i uprzedzam, że lepiej zacząć wczesnym rankiem, gdyż nie wiadomo czy się od niej da odpędzić ;)